Het manuscript ligt klaar.

Aan Guus Verheijen, een unieke vriend met bijzondere gaven.

Beste Guus,

Na enige jaren van radiostilte werd ik plezierig verrast door een mailtje van jou. In het mailtje dat jij mij stuurde, schreef jij dat jouw droom, welke je had verkozen boven anesthesiologie vorm had gekregen. Te weten de realisatie van een boerderij ten behoeve van bezinning, contemplatie en meditatie voor mensen die, kort- of langdurend een pas op de plaats willen maken. Daarnaast schreef je te werken aan jouw tweede boek, een echte pentade. Een 5-delig handboek voor  persoonlijke en professionele ontwikkeling. Daarin bied je aan, één model, genaamd ‘Het Frame’. Een model, dat aangaande ons menselijk (dis)functioneren en het daarop kunnen interveniëren dienst doet als overzichts-, verklarings-, verander, leer- en tevens communicatiemodel. De verrassing werd nog groter toen jij mij vroeg, hier een voorwoord voor te schrijven. Je wekte direct mijn nieuwsgierigheid.

 

Guus, wij kennen elkaar vanuit het Catharina Ziekenhuis te Eindhoven, waar jij je co-schappen Anesthesiologie deed onder mijn supervisie. Inmiddels woon ik in Australië en ben ik als hoogleraar en voorzitter Anesthesiologie verbonden aan de Universiteit van Queensland. Daarnaast participeer ik, naast mijn reguliere werk, reeds 30 jaar – grotendeels als vrijwilliger – in diverse internationale projecten. Deze projecten zijn gericht op verbetering, optimalisatie, professionaliteit, veiligheid en gelijkheid en hebben betrekking op de gezondheidszorg. De rode draad in mijn carrière is het delen van kennis én hulp. Hiermee draag ik graag mijn steentje bij, in de zorg naar en voor patiënt én collegae. Dat jij nu mijn pad kruist, past hier helemaal in en omarm ik van harte.

 

Ik herinner mij nog goed, dat je gedurende een lange periode van je leven graag anesthesioloog wilde worden. Het was niet zozeer de pathologie, waarbij het primair gaat om het achterhalen en behandelen van de oorzaken van een ziekte, maar juist de fysiologie die jou trok. Het menselijk lichaam zelf, zoals het in zijn gezonde functioneren behoort te werken, wekte jouw belangstelling. Dit te mogen onderzoeken vanuit een cyclisch systemische benadering had jouw interesse. Je was enorm betrokken en leergierig. Je leerde hoe je deze functies als arts Anesthesioloog kunt bewaken, stabiliseren en in vele gevallen kunt corrigeren. Behalve deze klinische benadering van het alledaagse werk, ging jouw aandacht in het bijzonder uit naar het ‘menselijk bewustzijn’. Dat aspect kenmerkte jou en dat bewonderde ik in jou. Ik had je graag Anesthesioloog zien worden, maar na 1,5 jaar onder mijn toezicht gewerkt te hebben besloot je toch anders.

 

Nu jaren later zie ik, dat jouw keuze voor het ‘andere’ eigenlijk helemaal niet zo veel anders was. Het is enkel en alleen in een andere vorm tot uiting gekomen. Recentelijk nam jij mij mee in jouw verhaal en toonde je mij de analogie.

 

Te beginnen bij de omgeving die jij creëert. Deze kenmerkt zich, net als een operatiekamer of intensieve zorgafdeling, door het bieden van ondersteuning op velerlei vlak. In jouw geval, zeer specifiek gericht op het innerlijke werk. Met andere woorden: het innerlijke proces faciliterend. Dit ten dienste van patiënt en behandelaar. Met het door jou uitgewerkte concept, bied je de mogelijkheid om alledaagse problematieken en uitdagingen op zeer efficiënte en doortastende wijze te benaderen, zonder daarbij de complexiteit van de zogenaamde werkelijkheid te verloochenen. Ik herken in je werk, net als binnen de anesthesiologie een primair gezondheidsgerichte systemische en cyclische benadering. Het Frame model hanteert heldere, duidelijke  concepten en schema’s, die net als op een operatiekamer of intensieve zorgafdeling zelfs levensreddend kunnen werken. Daarnaast heb je ook nu weer – net als vroeger – aandacht voor het menselijk bewustzijn. Want ook een anesthesioloog is hier dagelijks bij betrokken. In deel 3 van je boek, Het Frame als verandermodel, beschrijf je een dergelijk proces met een directe richting naar menselijk bewustzijn. Niet vergetende daarbij duidelijk het volledige besef, dat het ware leven en zijn werking in essentie toch iets ongrijpbaars blijft. Guus, met bewondering heb ik dit tot mij laten komen, hoe jij, in jouw leven, je interesse voor de anesthesiologie met in het bijzonder het menselijk bewustzijn op jouw manier vorm hebt weten te geven. Met aandacht voor het hele spectrum aan zorg dat daarbij om de hoek komt kijken. Net als een anesthesioloog bereid jij met de patiënt de zorg voor. Middels Het Frame model uitgewerkt in 5 thema’s, maak je de “ingreep”/ interventie 1.) overzichtelijk, 2.) verklaar je wat je gaat doen, 3.) begeleid je de ingreep/verandering, bied je 4) hulp in het nieuwe eigen maken en 5) nazorg in relatie tot de patiënt en zijn omgeving. Dit alles faciliteer jij met oog voor de veelzijdigheid van vele benaderingen (zie zijn bronnen) en het ware leven. Wetenschap, filosofie, natuur, muziek en alledaagse realiteit komen in jouw boek samen. Ik sluit mij aan bij wat anderen zeggen; “Je bent een ware visionair”.

 

Guus, ik denk oprecht dat we met jouw keuze van destijds een bevlogen anesthesioloog verloren hebben zien gaan, maar daaruit is iets anders prachtigs en unieks geboren. Ik ben vereerd te hebben mogen lezen, dat ik jou in jouw leven heb weten te inspireren. Net zo blij ben ik, dat jij jouw eigen weg bent gegaan. Met als resultaat Het Frame. Een uniek, inspirerend concept hetgeen de medicus, de medemens en de wereld ook nodig heeft en ons allen zal weten te boeien.

Ik hoop nog veel inspirerend leesmateriaal van jou in de toekomst te mogen smaken.

Dank hiervoor.

Vriendelijke groet,

het ga je goed en stel het wel.

André

 

 

Professor André van Zundert, MD PhD MSc (Med) FHEA FRCA EDRA FANZCA

Lennard Travers Professor of Anaesthesia – Australian & New Zealand College of Anaesthetists 

Honorary Fellow Royal College of Anaesthetists – London UK

Professor & Chairman Discipline of Anesthesiology, The University of Queensland

Faculty of Medicine & Biomedical Sciences, Brisbane, QLD, Australia

Chair, University of Queensland ‘Burns, Trauma & Critical Care Research Centre’

Chair, RBWH/University of Queensland ‘Centre for Excellence & Innovation in Anaesthesia’

Department of Anaesthesia & Perioperative Medicine, Royal Brisbane & Women’s Hospital

Ned Hanlon Building L4 – Herston Campus-Brisbane, Queensland 4029, Australia

P: +61 7 3646 5673 – F: +61 7 3646 1308 – E: vanzundertandre@gmail.com & a.vanzundert@uq.edu.au